Μια μικρή βόλτα στην παλιά Γλυφάδα (εδώ το δημαρχείο της) με τη βοήθεια ενός τραγουδιού σε στίχους και μουσική του Πάνου Τούντα. Το τραγούδησε ο Στελλάκης Περπινιάδης. Ήταν από τα απαγορευμένα επειδή είχε υπαινιγμούς κατά του δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά. Τότε οι συνθέτες τολμούσαν. Δεν άλλαζαν τις απόψεις τους σε χρόνο “μηδέν”…
Από τον καλό συνάδελφο και φίλο Παναγιώτη Μήλα
Η Βαρβάρα κάθε βράδυ στη Γλυφάδα ξενυχτάει
και ψαρεύει τα λαβράκια, κεφαλόπουλα, μαυράκια
Το καλάμι της στο χέρι, κι όλη νύχτα στο καρτέρι
περιμένει να τσιμπήσει το καλάμι να κουνήσει
Ένας κέφαλος βαρβάτος, όμορφος και κοτσονάτος
της Βαρβάρας το τσιμπάει, το καλάμι της κουνάει
Μα η Βαρβάρα δεν τα χάνει τον αγκίστρωσε τον πιάνει
τον κρατά στα δυο της χέρια και λιγώνεται στα γέλια
Κοίταξε μωρή Βαρβάρα, μη σου μείνει η λαχτάρα
τέτοιος κέφαλος με νύχι, δύσκολα να σου πετύχει
Βρε Βαρβάρα μη γλιστρήσει και στη θάλασσα βουτήξει
βάστα τον απ’ το κεφάλι μη σου φύγει πίσω πάλι
Στο καλάθι της τον βάζει κι από την χαρά φωνάζει
έχω τέχνη έχω χάρη ν’ αγκιστρώνω κάθε ψάρι
Για ένα κέφαλο θρεμμένο όλη νύχτα περιμένω
που θα ‘ρθεί να μου τσιμπήσει το καλάμι να κουνήσε
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου