Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2019

ΔΡΟΣΟΥΛΙΤΕΣ

 
ΔΡΟΣΟΥΛΙΤΕΣ

Κανείς φυσικά δεν θα μπορούσε να υποψιαστεί ότι το Φρούριο που έκτισαν οι Ενετοί στα 1371 σε απόσταση 11 χιλιομέτρων ανατολικά της Χώρας Σφακίων, για να προστατέψουν από τις επιδρομές των Κουρσάρων τον μικρό παρακείμενο όρμο στην περιοχή που σήμερα έχει πάρει το όνομα της από το Καστέλο των Φράγκων, το Φραγκοκάστελλο, θα αποτελούσε ένα από τα πιο γνωστά μνημεία της Κρήτης 
και παράλληλα αγαπημένο τόπο για όλους τους λάτρεις του παράδοξου και του υπερφυσικού. 



Με αφορμή φυσικά τους περίφημους Δροσουλίτες, το θρύλο που επανέρχεται στην επικαιρότητα το δεύτερο δεκαπενθήμερο κάθε Μαΐου και που φέρνει δεκάδες λάτρεις των υπερφυσικών φαινομένων και των θρύλων να συγκεντρώνονται στην παραλία, να ξυπνούν πριν οι πρώτες ακτίνες του ήλιου δώσουν το εναρκτήριο λάκτισμα της νέας μέρας και να κοιτούν με αγωνιώδες βλέμμα, ψάχνοντας να δουν τις φασματικές μορφές που έχει καταγράψει η ιστορία και οι μύθοι.

 Τους περίφημους Δροσουλίτες και το μυστήριο που τους τυλίγει. 


Συχνά με φωτογραφικές κάμερες, οι πιο “ψαγμένοι” ακόμα και με υπέρυθρες ή με ειδικά φίλτρα και προηγμένο εξοπλισμό για να “συλλάβουν” το στιγμιαίο παράδοξο, να αιχμαλωτίσουν την ιστορία , διεκδικώντας μια καλή θέση στη λύση του μυστηρίου, να δουν ενδεχομένως αυτό που το ανθρώπινο μάτι δεν μπορεί να δει τα τελευταία χρόνια, ίσως γιατί η σύγχρονη οπτική του ορθολογισμού και η επέλαση της τεχνολογίας έχει στερήσει την όραση από τα μάτια της ψυχής… Κάθε χρόνο στις 17 Μαΐου,   

Η ιστορία θέλει, λίγο πριν ο ήλιος ξεκινήσει την πορεία του στο στερέωμα να ξεπηδούν από τα βάθη του χρόνου οι μορφές που κυριαρχούν αιώνες τώρα στην περιοχή , χωρίς να σπέρνουν τον τρόμο , όπως συμβαίνει συνήθως με όλους σχεδόν τους θρύλους που σχετίζονται με το υπερφυσικό, στοιχειά, φαντάσματα και ταξιδιώτες από το υπερπέραν. 


Πολύ απλά γιατί οι Δροσουλίτες είναι κάτι το διαφορετικό, το γοητευτικά ανεξήγητο.  




 

Έμπειροι οι Σφακιανοί στις μάχες στα βουνά πρότειναν στον Νταλιάνη να εξελιχθεί η μάχη στο βουνό που δέσποζε στα βόρεια του Φρουρίου.
 Αυτός όμως είχε διαφορετική άποψη και συγκέντρωσε τα στρατεύματα του στο Βενετσιάνικο φρούριο έχοντας ενίσχυση από 70 άντρες που διοικούνταν από τον Στρατή Δεληγιαννάκη από το Ασφέντου Σφακίων.

Η μάχη ξεκίνησε στις 17 Μαΐου και ολοκληρώθηκε την επόμενη με τραγικά για τους Κρητικούς αποτελέσματα
 
Η στρατιά που διοικούσε ο Χατζή Νταλιάνης ηττήθηκε και 338 από αυτούς έχασαν τη ζωή τους στο πεδίο της μάχης.  

Από την πλευρά των Τούρκων οι νεκροί ήταν 800. 

Η τραγική κατάληξη της έδωσε λαβή στη λαϊκή φαντασία να ερμηνεύσει το θρύλο των Δροσουλιτών σαν τις φασματικές μορφές των σκοτωμένων Χριστιανών, τις ψυχές τους, που γυρνούσαν στον τόπο της μάχης, τη μέρα της θυσίας τους.

Οι Δροσουλίτες κάθε χρόνο , τη μέρα αυτή και με την προϋπόθεση να υπάρχει δροσούλα, όπως λέει ο θρύλος, που εξαιτίας αυτού του γεγονότος τους έδωσε και αυτό το όνομα, με τη μορφή μαυροφορεμένων αντρών , σαν σκιές ανθρώπων που κρατούν όπλα, τρέχουν στην αμμουδιά με κατεύθυνση προς τα νότια.    
 Όμως κάθε χρόνο; Την ίδια πάντα μέρα; Ποιος από την άλλη είπε ότι οι θρύλοι πρέπει πάντα να εξηγούνται;

Ειδικά σε αυτή την περίπτωση αυτό ισχύει στα σίγουρα και το ξέρουν πολύ καλά όλοι αυτοί που περιμένουν με ανυπομονησία το ταξίδι των Δροσουλιτών στα δέκα αυτά λεπτά του ξημερώματος της 17ης και 18ης Μαΐου. Κάθε χρόνο την ίδια πάντα μέρα…




 Το κάστρο

Το φρούριο που έκτισαν οι Ενετοί 
και έδωσε το όνομα του στην περιοχή
 είναι ορθογώνιου σχήματος 
με ένα τετράγωνο πύργο σε κάθε πλευρά.

 Πάνω από την πύλη σώζεται
 ανάγλυφο το σύμβολο 
της Γαληνότατης Δημοκρατίας, 
ο Λέοντας του Αγίου Μάρκου καθώς
 και στέμματα Ενετών αξιωματούχων.
 Τα κτίρια που βρίσκονται 
στην εσωτερική πλευρά του φρουρίου 
και οι πολεμίστρες
 κατασκευάστηκαν την εποχή
 της τουρκοκρατίας, 
οπότε πραγματοποιήθηκαν 
πολλές επισκευές στο κάστρο.

 Κάτω από το φρούριο
 υπάρχουν ερείπια της εκκλησίας 
του Αγ. Μάρκου. 
Το Φραγκοκάστελο ξεκίνησε
 να κατασκευάζεται στα 1371,
 ύστερα από πιέσεις 
των Ενετών Φεουδαρχών των Χανίων
 τις οποίες διαβίβασε ο Tommaso Vizzamano,
 με στόχο την προστασία 
του μικρού παρακειμένου όρμου 
από τους κουρσάρους 
και τον έλεγχο της περιοχής των Σφακίων, 
που χαρακτηρίζονταν από συχνές επαναστάσεις
 και εξεγέρσεις.

 Οι Ενετοί επέλεξαν 
να κατασκευάσουν το φρούριο 
δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Νικήτα
 καθώς εκεί κοντά βρίσκονταν 
τα ερείπια της αρχαίας πόλης 
που χρησίμευσαν σαν οικοδομικό υλικό.

 

 Ως εργάτες οι Ενετοί χρησιμοποίησαν Σφακιανούς 
που φυσικά αντέδρασαν.
 Με επικεφαλείς τους έξι αδερφούς Πατσούς 
εμπόδισαν την ολοκλήρωση της κατασκευής
 του φρουριακού συγκροτήματος.

 Οι Ενετοί κατάφεραν όμως με προδοσία 

να συλλάβουν τα αδέρφια 
και κρέμασαν τα δύο από την κεντρική πύλη 
και τα άλλα τέσσερα από 
τις πύλες του Φραγκοκάστελου. 

Είχε πολύ μικρή στρατιωτική δράση 

την περίοδο της Ενετοκρατίας, 
ενώ τις παραμονές της Τουρκικής επίθεσης 
ήταν παροπλισμένο.

 Το 1828 βρισκόταν στα χέρια 

των Κρητών επαναστατών,
 οπότε πολιορκήθηκε
 και καταστράφηκαν οι πύργοι του. 
Η ιστορία του Φραγκοκάστελου 
ήταν ματωμένη όμως 
από την αρχή της κατασκευής του.
 Το όνομα που επέλεξαν οι Κρητικοί για αυτό,
 Φραγκοκάστελο, 
υιοθετήθηκε και από τους Ενετούς, 
ως Castello Franco.


το κείμενο είναι του Σταύρου Μουνταφάρη


αλλά κανείς από τους ντόπιους δεν αμφιβάλλει 
ότι οι σκιές είναι του Νταλιάνη με τους άντρες του, 
που έγινε θρύλος και μπήκε στην ιστορία. 

Η λαϊκή πίστη θεωρεί ότι οι σκιές ανήκουν στους άνδρες τ
ου Ηπειρώτικου εθελοντικού σώματος, που σκοτώθηκαν 
στην πεδιάδα του Φραγκοκάστελλου τον Μάιο του 1828, 
έχοντας αρχηγό τον Ηπειρώτη Χατζημιχάλη Νταλιάνη.

Σαυτό το σημείο, οι Ηπειρώτες συγκρούστηκαν 
με τους Τούρκους, χωρίς να ακούσουν του Σφακιανούς
 που τους υπέδειξαν ότι ο χώρος δεν προσφερόταν για άμυνα 
Τους έχει γίνει ακλόνητη πίστη ότι οι Δροσουλίτες, 

είναι οι ψυχές των 305 σκοτωμένων ανδρών
 που τα κορμιά τους έμειναν άταφα. 
Κι έρχονται κάθε χρόνο στην επέτειο της μάχης, 
με την προϋπόθεση ότι οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν. 
Άρχισαν λένε να παρουσιάζονται μετά τον θάνατο Νταλίανη.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου